Miejski portal informacyjny:
Pruszków, Piastów, Brwinów, Michałowice, Nadarzyn

Po raz 68., w piątek 28 września uczczono pamięć więźniów obozu przejściowego Dulag 121. Uroczystą Mszę Św. odprawił proboszcz żbikowskiej parafii, ksiądz prałat Józef Tchórz. Jak co roku dopisała młodzież szkolna pod opieką pedagogów, środowiska kombatanckie, a przede wszystkim grupa osób, które doświadczyły wygnania z Warszawy.

Wśród kilkudziesięciu wieńców złożonych u stóp ogromnej topoli pamiętającej tamten czas, nie mogło zabraknąć biało - czerwonej wiązanki od Prezydenta Miasta, Jana Starzyńskiego. Przybyła pokaźna ilość pocztów sztandarowych. Wartę honorową zaciągnęli niezawodni harcerze pruszkowskiego hufca.

Poniżej publikujemy tekst przemówienia Prezydenta wygłoszonego podczas uroczystości.

Szanowni Państwo,
I znów, jak co roku jesteśmy tu, by oddać hołd uczestnikom wydarzeń z 1944 roku.
Spotykamy się na skrawku pruszkowskiej ziemi, u stóp wiekowej topoli, aby czcić pamięć ofiar niemieckiej zbrodni specjalnej - po raz 68.
Witam wszystkich, którzy przybyli na doroczną uroczystość w byłym obozie przejściowym Durchgangslager 121.
Witam Gości Najważniejszych - świadków tamtych tragicznych chwil.
Chylę czoła przed środowiskami kombatanckimi obecnymi na dzisiejszej uroczystości.
Witam przedstawicieli władz, poczty sztandarowe, a przede wszystkim młodzież!

Ostatni, tragiczny rozdział Powstania Warszawskiego rozegrał się tu, w Pruszkowie, na oczach jego mieszkańców. Przez urządzony tu przez hitlerowców obóz koncentracyjny, nazwany pod koniec wojny „przejściowym" przeszło kilkaset tysięcy warszawiaków wysiedlonych z dogorywającego, ale nieujarzmionego miasta.
Obóz rozpoczął działalność już 6 sierpnia, w szóstym dniu powstania... Następnego dnia rankiem przybyli tu przygnani pieszo przerażeni i wyczerpani pierwsi Warszawiacy.
Inni przybywali głównie koleją. Dramat trwał do końca października 1944 roku.
Dzięki ofiarności mieszkańców Pruszkowa oraz aktywności Rady Głównej Opiekuńczej trzeba było nieść pomoc, zapewnić żywność i opiekę sanitarną stłoczonym w halach warsztatów
olejowych ludziom:
osobom starszym i chorym, matkom i dzieciom - przed wywózką w głąb Generalnej Guberni na tułaczkę;
zdrowym i młodym - wywożonym na roboty przymusowe do Niemiec lub do niewolniczej pracy w obozach koncentracyjnych;
podejrzanym o udział w Powstaniu Warszawskim - przed egzekucją...
Składam hołd Warszawiakom, którzy po wybuchu Powstania Warszawskiego znaleźli się w Pruszkowie.
Oddajmy też cześć wszystkim mieszkańcom Pruszkowa i okolic, którzy swą ofiarnością przyczynili się do ulżenia doli więzionym tu wygnańcom, zdając najtrudniejszy egzamin z życia.
Pamięć o tamtych wydarzeniach będzie zawsze obecna w naszych sercach.

Biuro Promocji i Kultury Miasta Pruszkowa
tel.: 22/ 735 87 42